Pinoy Pan de Sal

Sarado ba?

"Sarado ang puso mo." Iyan ang mga katagang binitiwan ng Dean of Students namin sa akin. Dahil pauwi na ako noon at nagmamadaling makaalis para maabutan ang huling tren ng LRT, tinawanan ko na lang siya. Pero habang nasa bus ako, parang umaalingaw-ngaw ang mga salitang iyon sa tainga ko.

"O LRT! Yung mga LRT diyan lapit na sa pinto!"

Mabuti na lang malakas sumigaw yung konduktor ng bus at nawala ako sa aking pagkatulala. Kung hindi lalagpas (na naman) ako. Hanggang sa LRT, parang bentilador na naka number 3 sa lakas ang andar ng utak ko. Bakit ba niya nasabi iyon? Ano ibig niya sabihin?

Si Dean of Students ang isa sa mga pinagkakatiwalaan ko ng mga bagay patungkol sa puso. Hindi lang crush at love ang tinutukoy ko kundi ang pangkalahatang kalagayan ng puso. May isang pagkakataon na nag-usap kami ng higit sa isang oras ng nakatayo sa lobby sa harap ng opisina ko. Napapalibutan kami ng sangkaterbang sofa pero, ewan ko ba, sa tagal ng usapang iyon ni hindi ko man lang naisip ang umupo. Ganoon niya nakukuha ang atensiyon ko. Ganoon ako kainteresado makinig sa kanya. Kaya kapag medyo mabigat ang kinakaharap kong mga isyung pang puso, isa siya sa gusto kong makausap. Ganon na lang ang pagpapahalaga ko sa mga payo niya.

"Sarado ang puso mo."

Kaya nang sinabi niya ito, di halos ako nakatulog. Inisip ko talaga ang mga dahilan kung bakit niya binitiwan ang ganitong mga salita. Pilit kong sinasabi sa sarili ko na joke niya lang iyon pero 'di ba may kasabihan sa ingles na "Jokes are half-meant". At ng gabing iyon, dahil sa sobrang pagod ng katawan, bumigay na din ang utak ko sa kakaisip. Pero bago tuluyang ipikit ang mga mata sanhi ng antok, naitanong ko pa sa sarili ko: "Kung sarado nga ang puso ko, paano ko ito bubuksan?"

Kayo, alam nyo ba?